Anaksymander z Miletu (ok. 610 - ok. 547 p.n.e.)
Uczeń i prawdopodobnie krewny Talesa, jest pierwszym, który poglądy swoje spisał w dziele pt. Peri physeos (O przyrodzie - tytuł ten będzie się powtarzał u wszystkich przedsokratyków). Z dzieła tego zachowało się jedno zdanie, w którym zawarta jest kwintesencja poglądów tego myśliciela: pramaterią, z której wszystko powstało i do której wszystko powróci, jest "apejron" - tworzywo bez określonych cech jakościowych, niedostępne zmysłom, nieskończone. Z tej prasubstancji (odpowiednika mitologicznego chaosu) pod wpływem ruchu wyłoniła się pierwsza para przeciwieństw: zimno i ciepło, powodując różne stany skupienia materii - od najbardziej chłodnej i zgęszczonej ziemi, poprzez wodę i powietrze, po najgorętszy i najbardziej rozrzedzony ogień. Ziemia nie pływa na wodzie jak kawałek drewna (Tales), lecz unosi się swobodnie w przestrzeni kosmicznej, otacza ją koncentrycznie woda, sfera powietrza i ognia. Ta ostatnia, wskutek ruchu i siły odśrodkowej, rozerwała się tworząc szereg rozpalonych ciał niebieskich.
Na podstawie: Mieczysław Grzesiowski, Kierunki filozoficzne [w:] Słownik kultury antycznej, pod red. L. Winniczuk, Warszawa 1991.