S. Grochowiak, Do pani
Lubię z blachy twego kubka
Pić herbatę gorzką, pani
Lubię głaskać twego szczura,
Gdy się do mych nóg przyczołga
Albo gadam z pogrzebaczem,
Albo łajam karbidówkę:
Ordynarna to jest dama,
Nie zdobiąca twego dworu.
A wszak piękne masz niechlujstwo
Z astronomią złych pająków,
Z ciemną kaźnią twej piwnicy,
Kędy boczki mrą na hakach.
O feudalna moja pani,
Chwalę sobie twe domostwo
Wieczny lennik na twych włosach,
Trwały wasal twego żebra...
Menuet z pogrzebaczem, 1958