IX. Teatr ogromny Leona Schillera

  • Omów związki teatru ogromnego Leona Schillera z ideami Stanisława Wyspiańskiego i koncepcjami Wielkiej Reformy.
  • Jaką rolę odegrała scenografia Andrzeja Pronaszki w teatrze Leona Schillera?
  • Omów jedną z schillerowskich inscenizacji dramatu Wyspiańskiego lub dramatu romantycznego.
  • Teatr monumentalny i jego rodowód.

Źródła pomocnicze:

  • L. Schiller, Nowy teatr w Polsce: Stanisław Wyspiański, w: Na progu nowego teatru, Warszawa 1978, s. 59-124.
  • L. Schiller, Wykształcenie reżysera, w: Na progu nowego teatru, Warszawa 1978, s. 368-378 (lub w: Teatr ogromny, Warszawa 1961 lub w: M. Fik (oprac.), Przeciw konwencjom, Warszawa 1994, s. 90-97).
  • B. Korzeniewski, Pożegnanie z Muzą, w: O wolność dla pioruna... w teatrze, Warszawa 1973, s. 59-70 [prwdr. "Pamiętnik Tearalny" 1964 z. 1-2] oraz w: M. Fik (oprac.), Przeciw konwencjom, Warszawa 1994, s. 111-116.
  • A. Pronaszko, Odrodzenie teatru, w: Zapiski scenografa, Warszawa 1976.
  • A. Pronaszko, Fragmenty wspomnień o współpracy z Schillerem, w: Ostatni romantyk sceny polskiej. Wspomnienia o Schillerze, wybór i oprac. J. Timoszewicz, Kraków 1991.

Opracowania:

  • E. Csató, Schillera utopie i nauki, w: M. Fik (oprac.) Przeciw konwencjom, Warszawa 1994, s. 97-101.
  • M. Fik, Polski teatr monumentalny – cóż to znaczy? (próba podsumowania), "Teatr" 1996, nr 12.
  • S. Marczak-Oborski, Teatr polski w latach 1918-1965, Warszawa 1985, rozdz. Cztery kierunki rozwojowe.
  • J. Popiel, Dramat a teatr polski dwudziestolecia międzywojennego, Kraków 1995, s. 89-118, 217-24.
  • H.I. Rogacki, Leon Schiller. Człowiek i teatr, Łódź 1995.
  • J. Szczublewski, Artyści i urzędnicy, czyli Szaleństwa Leona Schillera, Warszawa 1961.
  • J. Timoszewicz, "Dziady" w inscenizacji Leona Schillera. Partytura i jej wykonanie, Warszawa 1970.
  • W kręgu teatru monumentalnego, pod red. L. Kuchtówny i J. Ciechowicza, Warszawa 2000.