Czego dowiesz się sam, tego się nauczysz!
Ostatnie zmiany

Interpretowanie poezji

O poezji – czyli jak zanalizować i zinterpretować tekst poetycki

Analiza i interpretacja polega na umiejętnym stawianiu pytań, na które odpowiedzieć ma tekst. Poniżej prezentujemy w formie uporządkowanej listy zagadnienia, o które można pytać w trakcie interpretacji. Trzeba zaznaczyć, że zaproponowana kolejność nie zawsze będzie odpowiadać specyfice tekstu.

I. Wstępne rozpoznanie całości

  1. poszukiwanie nadrzędnego sensu utworu, sprecyzowanie zakresu owych poszukiwań;
  2. sformułowanie wstępnej hipotezy interpretacyjnej.

II. Relacja nadawca – adresat

  1. kto do kogo mówi?
    • kreacja podmiotu lirycznego ("ja" liryczne);
    • konstrukcja adresata monologu ("ty" liryczne);
    • relacje między podmiotem a adresatem: dystans (ja – ty; ja – wy), identyfikacja (my, ja – my);
  2. w jakiej sytuacji?
    • sytuacja liryczna (okoliczności wypowiedzi, uwarunkowania sytuacyjne);
    • rodzaj liryki (bezpośrednia, pośrednia, wyznania, itp.).

III. Ukształtowanie wypowiedzi

  1. jak mówi?
    • konstrukcja (organizacja) wypowiedzi lirycznej (np. monolog, dialog, wyznanie);
    • pozycja "ja" lirycznego (dystans, zaangażowanie, humor, ironia itp.);
  2. w jakim gatunku się wypowiada?
    • związek pomiędzy ukształtowaniem formalnym a charakterem wypowiedzi;
    • dostrzeganie funkcjonalności rozwiązania artystycznego, funkcjonalna analiza uwzględniająca znajomość konwencji oraz znaczeniotwórczą rolę zabiegów formalnych;
  3. opis i analiza jako podstawa uogólnień interpretacyjnych, poprawne i funkcjonalne operowanie podstawowymi pojęciami z zakresu poetyki oraz budowy języka;
  4. jaka jest dominanta kompozycyjna (nadrzędna zasada organizacji utworu)?
    • wpływ odczytanej dominanty na przyjętą hipotezę interpretacyjną.

IV. Temat utworu

  1. o czym mówi (informacje stematyzowane i implikowane)?
  2. uwzględnienie miejsc nacechowanych znaczeniowo (tytuł, pointa, gatunek);
  3. kluczowe wyrażenia i znaczące motywy kulturowe, funkcjonalne wykorzystanie przywołanych w utworze odwołań do kontekstu kulturowego (motywy, nawiązania intertekstualne);
  4. jak wpisuje się w powszechnie obowiązujące poglądy (kontekst macierzysty).

V. Konteksty interpretacyjne

  1. nawiązania przywołane w utworze bezpośrednio (jak w punkcie IV. 3-4);
  2. inne układy odniesienia, które oświetlają utwór: konteksty kulturowe (kontekst filozoficzny, estetyczny, genologiczny) i konteksty osobiste ucznia.

VI. Interpretacja uogólniająca

  1. wynikająca z odczytania całości teza interpretacyjna
  2. sposób oceny i wartościowania.

Źródło: Materiał szkoleniowy prezentowany na kursach przygotowujących nauczycieli do Nowej Matury.
Zmiany: R. Bednarz.

Opublikowano 15.10.2012 r.

SHI
Ostatnie zmiany