LXX. Stanisław Wyspiański – człowiek teatru

  • Ciągłość tradycji, własna twórczość jako odpowiedź na wyzwanie pozostawione przez poprzedników, polemika z romantyzmem.
  • Historia jako temat twórczości Wyspiańskiego.
  • Odpowiedzialność bohatera za życie jednostkowe i narodowe – centralny problem twórczości Wyspiańskiego.

Utwory:

  • Warszawianka, Rapsody (Bolesław Śmiały, Kazimierz Wielki), Legion, Wesele, Wyzwolenie, Akropolis, Noc listopadowa, Powrót Odysa, Sędziowie (oraz wstępy do wydań tych tekstów w "Bibliotece Narodowej").

Teksty źródłowe:

  • St. Wyspiański, Studium o Hamlecie.

Opracowania:

  • W. Borowy, Łazienki a "Noc listopadowa" Wyspiańskiego, w: Studia i szkice literackie, t. I, Warszawa 1982.
  • S. Brzozowski, Stanisław Wyspiański, w: Współczesna powieść i krytyka, Kraków-Wrocław 1984.
  • M. Bukowska-Schlieman, "Ja w śnie narodu przeklętym, uspiony". Stanisława Wyspiańskiego dramaty-sny, Gdańsk 1994.
  • A. Grzymała-Siedlecki, Wyspiański. Cechy i elementy jego twórczości, Kraków 1918.
  • S. Kołaczkowski, Stanisław Wyspiański. Rzecz o tragediach i tragizmie, w: Pisma wybrane, t. II, Warszawa 1968.
  • S. Lack, O Wyspiańskim, w: Wybór pism krytycznych, Kraków 1980.
  • A. Łempicka, Nowy teatr "Wyzwolenia", "Dialog" 1969, nr 6.
  • A. Łempicka, Wyspiański – pisarz dramatyczny. Idee i formy, Kraków 1973.
  • J. Michalik, Dzieje teatru w Krakowie w latach 1883-1915, Kraków-Wrocław 1985.
  • E. Miodońska-Brookes, Studia o kompozycji dramatów S. Wyspiańskiego, Wrocław 1972.
  • Myśl teatralna Młodej Polski. Antologia, Warszawa 1966.
  • O. Ortwin, O Wyspiańskim i dramacie, Warszawa 1969.
  • M. Podraza-Kwiatkowska, Symbolizm i symbolika w poezji Młodej Polski, Kraków 1975.
  • M. Prussak, Wyspiański dla Amerykanów, "Dialog" 1985, nr 1.
  • M. Prussak, "Po ogniu szum wiatru cichego". Wyspiański i mesjanizm, Warszawa 1993.
  • Z. Raszewski, Paradoks Wyspiańskiego, "Pamiętnik Teatralny" 1957, z. 3-4.
  • L. Schiller, Teatr ogromny, "Pamiętnik Teatralny" 1957, z. 3-4.
  • T. Sinko, Antyk Wyspiańskiego, Warszawa 1922.
  • T. Sivert, Mickiewicz na scenie, Warszawa 1957 (rozdz. poświęcone inscenizacji Dziadów).
  • S. Srebrny, Sami nie wiecie, co posiadacie, w: Teatr grecki i polski, Warszawa 1984.
  • J. Walaszek, Walka o mit żywy, "Dialog" 1981, nr 5.
  • R. Węgrzyniak, Wokół "Wesela" Stanisława Wyspiańskiego, Wrocław 1990.
  • "Wesele" we wspomnieniach i krytyce, oprac. A. Łempicka, Kraków 1970.
  • K. Wyka, Długie narodowe noce, w: Łowy na kryteria, Warszawa 1965.
  • S. Wyspiański, Wesele. Tekst i inscenizacja z roku 1901, oprac. J. Got, Warszawa 1977.
  • Wyspiański: Kraków miastem snów i widziadeł, pomysł i wybór M. Rydlowa, Kraków 1995.
  • Wyspiański w oczach współczesnych, oprac. i komentarz L. Płoszewski, Kraków 1971.
  • F. Ziejka, W kręgu mitów polskich, Kraków 1977.
  • Przeciw konwencjom. Antologia tekstów o teatrze polskim i obcym od Antoine'a po czasy współczesne (1887-1990), wybór, red. i komentarz M. Fik, Warszawa 1994.