Kallimach z Kyrene (ok. 310-240 p.n.e.)
Największy poeta grecki epoki aleksandryjskiej, filolog. Jako uczony i biliotekarz dał podstawy naukowego badania autentyczności dzieł literackich oraz ich katalogowania. Sporządził dokładny katalog rzeczowy Biblioteki Aleksandryjskiej, nazwany Tablice, składający się ze 120 ksiąg i obejmujący całe znane wówczas piśmiennictwo. Jest to pierwsza historia literatiry, wprawdzie bardzo schematyczna, ale oparta na naukowych badaniach.
Jako poeta był mistrzem drobnych form literackich. Twórczość jego obejmowała hymny, elegie dworskie i aitiologiczne, epylliony, idylle i epigramy, często naśladowane przez póxniejszych poetów aleksandryjskich i rzymskich. Poezje K. odznaczały się wielką erudycją: poeta wyszukiwał jak naj mniej znane wersje mitów, w czym naśladowali go rzymscy poeci epoki augustowskiej, zwłaszcza Propercjusz. W całości zachowało się 6 hymnów i ponad 60 epigramów, z pozostałych utworów znamy tylko fragmenty.