Serwis Humanistyczny "Hamlet"
Konteksty

Stanisław Wyspiański (1869-1907)

– dramaturg, poeta, malarz, twórca sztuki użytkowej, reformator teatru. Urodził się w Krakowie. Po śmierci matki i niewiele późniejszej ojca opiekowała się nim ciotka, J. Stankiewiczowa. W latach nauki w szkole i gimnazjum zaprzyjaźnił się z Mehofferem, Rydlem, Żuławskim, Opieńskim. Maturę uzyskał w 1887 w gimnazjum św. Anny i wstąpił do krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych oraz zapisał się na wydział filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na drugim roku studiów został wybrany wraz z Mehofferem przez Matejkę do pomocy przy polichromii kościoła Mariackiego. 1890 wyjeżdża w podróż po Europie, po powrocie do Krakowa otrzymał stypendium na studia zagraniczne i wyjechał do Paryża, gdzie z krótkimi przerwami przebywał prawie 4 lata, poświęcając się malarstwu oraz interesując się teatrem. W Paryżu powstają jego pierwsze próby dramatyczne, które po ostatecznym zredagowaniu twórca opublikował po powrocie do kraju w 1898 i 1899. Po powrocie do Krakowa Wyspiański wykonał polichromię i witraże w kościele Franciszkanów oraz nawiązał współpracę z Teatrem Miejskim, w którym 1898 wystawiono Warszawiankę. 1897 był jednym z założycieli tow. "Sztuka" oraz rozpoczął pracę jako ilustrator a później kierownik artystyczny w "Życiu". 1900 poślubił Teofilę Spytkównę. 1902 został docentem Szkoły Sztuk Pięknych, 1905 radnym miasta Krakowa oraz otrzymał srebrny medal na wystawie urządzonej przez Towarzystwo Polskiej Sztuki Stosowanej za swe dokonania artystyczne w drukarstwie. Pod koniec tego roku nastąpiło nagle pogorszenie zdrowia Wyspiańskiego, który już od dawna chorował na syfilis. Zmarł 28 listopada 1907 w klinice krakowskiej i został pochowany w grobach zasłużonych na Skałce.