Serwis Humanistyczny "Hamlet"
Konteksty

Lucas van Leyden (1494-1553)

Urodził się w 1494 r. w Lejdzie, zmarł tamże, w 1553 r. Wybitny miedziorytnik i malarz niderlandzki, tworzący na przełomie późnego średniowiecza i renesansu. Po zdobyciu podstaw malarstwa u ojca Huygha Jacobsza, rozpoczyna działalność w 1509 r. w pracowni Corneliusa Engelbrechtsa. W 1521 r. spotkał się w Antwerpii z Albrechtem Dürerem, który go sportretował (Lilie, Musée des Beaux Arts). Twórczość Lucasa nie jest jednolita pod względem stylu. Nieustannie eksperymentował i przerabiał liczne pomysły. Trudno też ją usystematyzować, bowiem obrazy nie były datowane. Przeglądu dorobku dokonać można na przykładzie miedziorytów. Mohamed i mnich Sergiusz z 1508 r. to dzieło najwcześniej datowane, wskazujące na świetnie opanowaną technikę miedziorytniczą. Mimo początkowo niewielkiej znajomości anatomii, artysta próbował swych sił w skomplikowanych przekrojach i skrótach. Na obrazie Ecce Homo – z 1510 r. – zaliczanym do najdojrzalszych i najstaranniej wykończonych jego dzieł, specjalnego znaczenia nabiera znakomicie oddana architektura, niewystępująca w innych jego pracach. W Mleczarce (1510), Lucas tworzy inkunabuł malarstwa rodzajowego. Podobnie nowy temat malarski w sztuce holenderskiej stanowi Autoportret (ok. 1511, Brunszwik, Herzog-Anton-Ulrich Museum).

Źródło: Biblia w malarstwie, Warszawa 1992, wyd II