Ignacy Krasicki (1735-1801)
Urodzony w Dubiecku w ziemi sanockiej w rodzinie Jana, kasztelana chełmskiego, wychował się na dworze ciotki Anny Sapieżyny; uczył się kolejno u jezuitów lwowskich i w seminarium duchownym u misjonarzy warszawskich przy kościele Św. Krzyża. Dla dopełnienia edukacji wyjechał do Rzymu (1759-1760). Obracał się w kręgu dworów Franciszka S. Potockiego, wojewody kijowskiego, biskupa krakowskiego Kajetana Sołtyka i Barbary z Duninów Sanguszkowej. W okresie interregnum jako sekretarz prymasa przeszedł do stronnictwa Familii i wkrótce został kapelanem króla-elekta Stanisława Augusta. W 1765 r. prezydował trybunałowi małopolskiemu w Lublinie i we Lwowie, a jednocześnie był głównym autorem nowo powstałego pisma "Monitor". W roku następnym został biskupem warmińskim. Od 1768 r. zamieszkał na stałe w Lidzbarku Warmińskim, który w czasie pierwszego rozbioru wraz z diecezją warmińską przypadł Prusom. W ciągu następnego trzydziestolecia związany był administracyjnie z państwem pruskim i Warszawę odwiedził tylko pięć razy. Debiutował poetycko w 1775 r. "Myszeidą", poematem heroikomicznym, a w ciągu najbliższego pięciolecia ogłosił wszystkie główne dzieł literackie: "Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki", "Pana Podstolego", "Monachomachię" i "Antymonachomachię", "Historię", "Satyry", "Bajki i przypowieści" oraz podręczną encyklopedię pt. "Zbiór potrzebniejszych wiadomości" (wyd. 1781-1783). Po trzecim rozbiorze został arcybiskupem gnieźnieńskim. Nie ustawał w pracy pisarskiej do końca życia i pozostawił wiele tomów ineditów: adaptacji i naśladowań Plutarcha i Lukiana, a także pisma oryginalne. W l. 1798-1799 wydawał czasopismo "Co tydzień". "Dzieła zebrane" Krasickiego wydał Franciszek K. Dmochowski w l. 1803-1804.
• Artyści
• Filozofowie
• Zestawienia
[b] biografia
[k] kalendarium
Zobacz też:
• Teksty
• Galeria
• Filozofia