Rafał Wojaczek (1945-1971), Wybór utworów

 » Sezon (Jest poręcz)
 » Mówię do ciebie tak cicho (Mówię do ciebie tak cicho jakbym świecił)
 » Ballada bezbożna (Gdzie mojej ręki lewej z niebem igra samiec)
 » List do nie wiadomo kogo (Takich mając aliantów jak dobra krew, mózg)
 » *** (żyję nie widując gwiazd)
 » Musi być ktoś (Musi być ktoś, kogo nie znam, ale kto zawładnął)
 » Prośba (Zrób coś, abym rozebrać się mogła jeszcze bardziej)
 » *** (Jestem jeszcze kobietą Wciąż zmuszasz bym nią była)
 » W podwójnej osobie (Nie śpię)
 » *** (Kochankowie moi umarli poeci)
 » Kobiecość III (Nie wiem, czyś Ty to dostrzegł, że słowo "kobieta")
 » Piosenka z najwyższej wieży (Piersi przekłute drutem do robótek)
 » Bądź mi (Bądź mi od stóp do głowy, od pięty do ucha)

Piosenka z najwyższej wieży

Piersi przekłute drutem do robótek
Ma moja żona I ciągle jej rad
I wciąż jej krwawe ciało wielbi kat
Kuchennym nożem biodra grubo struże

I parzy stopy i opala łydki
Wyłuskał jabłka z kolan Żyły z ud
Teraz otworzył krzywym cięciem brzuch
I na widelec ponawijał kiszki

I szuka dalej Wymacawszy odkrył
Kośc ogonową i odorąbał ją
I nożyczkami do naskórków srom
Wypreparował I wyłupił oczy

I przez maszynkę do mielenie mięsa
Przepuszcza oba pośladki I krew
Wiadomo po co rozciera na szkle
I każdy włos jej na czworo rozsczepia

Bo ciągle wierzy że przecież odnajdzie
Takim cierpliwym oprawcą któż by
Inny jak tylko poeta mógł być

Znam go Nazywa się Rafał Wojaczek

Nie skończona krucjata 1972