Romantyzm – wybór

 » Gerald de Nerval, El Desdichado (Ja – mroczny)

Gerald de Nerval

El Desdichado

Ja – mroczny, ja – wdowiec, mnie – nikt ulżyć nie może,
Ja , książę Akwitanii o zniesionej wieży;
Jedyna gwiazda zgasła, w lutni gwiazdozbiorze
Melancholia i Czarne Słońce moje leży.

Zwróć mi grób Wergiliusza, zwróć Italskie Morze,
Ty, któryś mnie w grobowcu pocieszał najszczerzej,
I kwiat, przed którym serce posępne otworzę,
I łozę, gdzie się wino z różami sprzymierzy.

Amor czy Febus jestem?... Lusignan czy Biron?
Od ust królowej ślad mam na głowie czerwony –
Nad kąpielą rusałki w grocie śniłem ciemnej...

Zwycięsko dwakroć zszedłem Acheron podziemny,
Modulując na przemian Orfeusza lirą
Westchnienie ciche świętej i krzyk dziwożony.

Przeł. Adam Ważyk