Franciszek Dionizy Kniaźnin (1749?-1807), Wybór utworów

 » Dwie lipy (Oto dwie lipy zielone)
 » Żal V (O Ty jedyna, Eurydyko miła!)

Żal V

O Ty jedyna, Eurydyko miła!
Na cóżeś ty mnie teraz zostawiła?

Komuż poufam mej duszy?
Kto, jak ty, serce roznieci?
Czyja mię cnota tak wzruszy?
                Kto tak oświeci?

Ty moiej ślepej młodości,
Co płocho niegdyś bujała,
Zapęd i lekkie skłonności
                Ująć umiała.

Udzielną w słodkim sposobie
Czułe cię serce wielbiło;
Szczęśliwe zawżdy, bo tobie
                Posłuszne było.

Troska za twoim rozkazem
Wracać mi pokój musiała;
Twej radzie za każdym razem
                Tryumf przyznała.

Dziś sam niepokój mię budzi
I targa na wszystkie strony;
Umysł mój rzuca się, trudzi,
                Nieukojony!

Żałość w tym sercu srożeje,
Bodzie go zewsząd, przeszywa;
Na miejsce zbiegłej nadzieje
                Rozpaczy wzywa.

Na tożeś teraz ty mnie zostawiła,
Moja jedyna, Eurydyko miła?

Żale Orfeusza nad Eurydyką, 1787