Horacy (65-8 p.n.e.), Epody, ody, listy

 » Epod II (Beatus ille, qui procul negotiis...)
 » Oda III, 30 (Exegi monumentum aere perennius)
 » Oda II, 3 (Do Deliusza) (Aequam memento)
 » Oda II, 20 (Non usitata nec tenui ferar)
 » Oda I, 31 (Ouid dedicatum poscit Apollinem)
 »  Oda I, 11 (Tu ne quaesieris, scire nefas, quem mihi, quem tibi)
 » Oda II, 10 (Rectius vives, Licini, neque altum)
 » Oda II, 14 (Do Postuma) (Eheu fugaces, Postume, Postume)
 » Oda III, 1 (Odi profanum vulgus et arceo)
 » List I, 2 (Troiani belli scriptorem, Maxime Lolli)
 » Sztuka poetycka (List do Pizonów) (Z ludzką głową kark koński gdyby zechciał malarz)

Oda III, 30 (Exegi monumentum aere perennius)

Stawiłem sobie pomnik trwalszy niż ze spiży,
Od królewskich piramid sięgający wyżej;
Ani go deszcz trawiący, ani Akwilony
Nie pożyją bezsilne, ni lat niezliczony

Szereg, ni czas lecący w wieczności otchłanie.
Nie wszystek umrę, wiele ze mnie tu zostanie
Poza grobem. Potomną sławą zawsze młody,
Róść ja dopóty będę, dopóki na schody

Kapitolu z westalką cichą kapłan kroczy.
Gdzie z szumem się Aufidus rozhukany toczy,
Gdzie Daunus w suchym kraju rządził polne ludy,
Tam o mnie mówić będą, że ja, niski wprzódy,

Na wyżyny się wzbiłem i żem przeniósł pierwszy
Do narodu Italów rytm eolskich wierszy.
Melpomeno, weź chlubę, co z zasługi rośnie,
I delfickim wawrzynem wieńcz mi włos radośnie.

Lucjan Rydel