Adam Asnyk (1838-1897), Wybór utworów

 » Karmelkowy wiersz (Bywało dawniej, przed laty)
 » Ach, jak mi smutno! (Ach, jak mi smutno! Mój anioł mnie rzucił)
 » Między nami nic nie było! (Między nami nic nie było!)
 » Daremne żale (Daremne żale – próżny trud)
 » Ulewa (Na szczytach Tatr, na szczytach Tatr)
 » Na zgon poezji (Nie! nie umarła, jak to próżno głoszą)
 » Limba (Wysoko na skały zrębie)
 » Do młodych (Szukajcie prawdy jasnego płomienia!)
 » XIII (Przeszłość nie wraca jak żywe zjawisko)

Daremne żale

Daremne żale – próżny trud,
Bezsilne złorzeczenia!
Przeżytych kształtów żaden cud
Nie wróci do istnienia.

Świat wam nie odda, idąc wstecz,
Znikomych mar szeregu –
Nie zdoła ogień ani miecz
Powstrzymać myśli w biegu.

Trzeba z żywymi naprzód iść,
Po życie sięgać nowe...
A nie w uwiędłych laurów liść
Z uporem stroić głowę.

Wy nie cofniecie życia fal!
Nic skargi nie pomogą –
Bezsilne gniewy, próżny żal!
Świat pójdzie swoją drogą.

1 kwiecień 1877