Serwis Humanistyczny "Hamlet"
Konteksty

Wisława Szymborska (ur. 1923)

Urodziła się 2.7.1923 w Kórniku koło Poznania. W roku 1931 zamieszkała w Krakowie. Podczas okupacji pracowała jako urzędniczka. W latach 1945-1948 studiowała polonistykę i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1952-1966 należała do redakcji tygodnika "Życie Literackie" (kierując działem poezji). W późniejszych latach (jako autorka felietonów) kontynuowała współpracę z pismem. Dorobek W.Sz. jest prawie w całości poetycki. Debiutowała w roku 1945 wierszem "Szukam słowa" wydrukowanym w "Dzienniku Polskim". Następnie opublikowała debiutanckie tomy "Dlatego żyjemy" (1952) i "Pytania zadawane sobie" (1954). Powtórnym i właściwym debiutem był zbiór "Wołanie do Yeti" (1957). W późniejszych latach poetka wydała następujące tomy: "Sól" (1962), "Sto pociech" (1967), "Wszelki wypadek" (1972), "Wielka liczba" (1976), "Ludzie na moście" (1986), "Koniec i początek" (1993). Pomimo wielości tytułów Szymborska pisze mało; obliczono, ze wydała zaledwie dwie i pół setki wierszy. Być może dzięki temu ograniczeniu są one prawie bez wyjątku arcydziełami. W każdym razie od połowy lat pięćdziesiątych należy do ścisłej czołówki polskich i europejskich poetów. Literacką nagrodę Nobla za rok 1996 otrzymała za "poezję, która z ironiczna precyzją pozwala historycznemu i biologicznemu kontekstowi ukazać się we fragmentach ludzkiej rzeczywistości".