Zenon Przesmycki (1861-1944)
Pseudonimy Miriam, Jan Żagiel. Krytyk, tłumacz, poeta, wydawca. Urodził się w Radzyniu koło Lublina, po przeprowadzce rodziny uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, a następnie na wydział prawa Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył z tytułem kandydackim i złotym medalem. Debiutował w 1882 przekładami z języka czeskiego. 1885-86 redagował dział Slavica w "Wiadomościach Bibliograficznych", 1887 objął redakcję "Życia" warszawskiego, 1888-89 przebywał w Wiedniu i Paryżu kontynuując studia prawnicze oraz zbierając spuściznę J. Hoene-Wrońskiego i C.K. Norwida, w tym okresie zapoznał się z nowymi prądami artystycznymi i filozoficznymi, utrzymywał liczne kontakty z twórcami polskimi, czeskimi, belgijskimi z kręgu Młodej Belgii. 1900 powrócił do kraju i na krótko przyłączył się do redakcji "Życia" krakowskiego, 1901-07 wydawał "Chimerę". 1903 poślubił Anielę Hoene, w której posiadaniu znajdowały się rękopisy J. Hoene-Wrońskiego. Po zaprzestaniu wydawania "Chimery" Przesmycki zajął się pracą naukowo-edytorską poświęconą C.K. Norwidowi, rozpoczynając w 1911 wydawanie Pism zebranych. Po wojnie 1919-20 na krótko został ministrem kultury i sztuki, był prezesem Polskiego Towarzystwa Ochrony Praw Autorskich, członkiem PAL. Zmarł w Warszawie w szpitalu powstańczym 17 października 1944.
• Artyści
• Filozofowie
• Zestawienia
[b] biografia
[k] kalendarium
Zobacz też:
• Teksty
• Galeria
• Filozofia