Serwis Humanistyczny "Hamlet"
Konteksty

Tadeusz Miciński (1873-1918)

Urodził się 9 XI 1873 r. w Łodzi jako syn geometry Rudolfa Micińskiego. Uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, a maturę zdawał w Rosji, prawdopodobnie w Białejcerkwi, gdzie znalazł się po wykryciu jego uczestnictwa w nielegalnym, młodzieżowym kółku samokształcenia. Studia w zakresie literatury i historii rozpoczął w r. 1893 w Krakowie, ale szybko się nimi rozczarował, gdyż interesowały go – co charakterystyczne dla epoki – zagadnienia filozoficzne i ezoteryczne. W r. 1896 wyjechał do Niemczech, gdzie studiował w Lipsku u słynnego Wilhelma Wundta i w Berlinie, gdzie poznał się z Przybyszewskim. W 1896 r. Miciński debiutował trzema od razu utworami, poematem pisanym oktawami "Łazarze", naturalistycznym dramatem "Marcin Łuba" oraz nagrodzoną na konkursie "Czasu" nowelą "Nauczycielka". W Hiszpanii ożenił się z Marią Dobrowolską. Powróciwszy do kraju, przebywał na przemian w Krakowie, w Warszawie i w Zakopanem. Wtedy właśnie, tj. w latach 1902-1914 rozwinęła się jego twórczość, niezwykle zróżnicowana pod względem rodzajowym. Miciński bowiem uprawiał zarówno poezję, dramat i prozę, jak i prozę poetycką, publicystykę literacką i programową. Najważniejszym dokonaniem poetyckim pisarza stał się tomik "W mroku gwiazd" z 1902 r. Twórczość dramatyczną prezentują: "Kniaź Patiomkin" (1906) i "W mrokach złotego pałacu czyli Bazilissa Teofanu" (1909). Najlepiej znane powieści to: "Nietota. Księga tajemna Tatr" (1910) i "Xsiądz Faust" (1913). Trzeba również wspomnieć o publicystycznej książce pisarza, w której propagował swoje idee religijne, filozoficzne, narodowe i literackie, pt. "Do źródeł duszy polskiej". W czasie wojny bałkańskiej przebywał w Bułgarii jako korespondent wojenny, po powrocie do Warszawy rozpoczął ożywioną działalność polityczną. W latach 1915-1918 przebywał w Petersburgu i w Moskwie. Współpracował z wychodzącą tam "Gazetą Polską", pełnił też pod koniec wojny obowiązki oficera oświatowego w korpusie polskim gen. Dowbor-Muśnickiego. Zginął tragicznie w lutym r. 1918 w nieznanych bliżej okolicznościach.