André Malraux (1901-1976)
– powieściopisarz i eseista francuski; wychowanek ekskluzywnego paryskiego Lycée Condorcet, studiował języki orientalne, a póxniej udał się na Daleki Wschód. W pierwszym powojennym rządzie generała de Gaulle'a został ministrem informacji, a w drugim, w 1958, członkiem rady ministrów i ministrem kultury. Debiutował tomem impresji pisanych prozą poetycką (Papierowe księżyce, 1921). Utworem dostrzeżonym przez opinię krytycznoliteracką była powieść Zdobywcy (1928), ukazująca za pomocą nowatorskiej techniki narracyjnej strajk generalny w Kantonie w 1925, którego pisarz był świadkiem. Technike tę udoskonalił w następnej powieści Droga królewska (1930), a do mistrzostwa doprowadził w Doli człowieczej (1933) i w Nadziei (1937). Malraux był jednym z pierwszych pisarzy europejskich, którzy przestrzegali przed zagrożeniem, jakim był dla świata hitleryzm (Czas pogardy, 1935), a później wojna (Orzechowa drzewa Altenburga, 1943).
• Artyści
• Filozofowie
• Zestawienia
[b] biografia
[k] kalendarium
Zobacz też:
• Teksty
• Galeria
• Filozofia