Serwis Humanistyczny "Hamlet"
Konteksty

Giotto di Bondone (1267-1337)

Urodził się w 1267 r. w Colle di Vespignano koło Florencji, zmarł we Florencji w 1337 r. Najpłodniejszy artysta swojej epoki. Jest twórcą nowożytnej kompozycji malarskiej. Kronikarz Lorenzo Ghiberti wspomina go jako ucznia Cimabue, zaś zdaniem Giorgio Vasariego Legenda o św. Franciszku w górnym kościele św. Franciszka w Asyżu, uważana jest za jego pierwszą pracę (1297-99), choć kwestia ta ciągle budzi spory. W 1300 r. przebywał w Rzymie, skąd poprzez Florencję udał się do Padwy w celu dokończenia dekoracji słynnej kaplicy Arena (1304-06, Cappella degli Scrovegni). Po powrocie do Florencji namalował wspaniały obraz Madonna Ognissanti (Florencja, Uffizi), dzieło, które bez żadnych wątpliwości – wyszło spod jego pędzla. Około 1313 r. w Rzymie, w bazylice św. Piotra wykonuje słynną mozaikę Navicella, przedstawiającą Chrystusa ratującego łódź Apostołów na wzburzonym morzu. W latach 1318-20 zdobi freskami kościół św. Krzyża we Florencji – kaplice Peruzzich i Bardich. W późniejszym okresie współpracuje z licznymi pracowniami i uczniami, m.in. przy ołtarzu Stefaneschi znajdującym się dziś w Pinakotece Watykańskiej. Lata 1329-33 spędza w służbie króla Roberta Anjou w Neapolu, zostając budowniczym florenckiej katedry.

Źródło: Biblia w malarstwie, Warszawa 1992, wyd II