Serwis Humanistyczny "Hamlet"
Konteksty

Arystofanes (ok. 445-ok. 385 p.n.e.)

A. z Aten, komediopisarz, najwybitniejszy przedstawiciel (-) komedii staroattyckiej. Działalność jego przypada na okres wojny peloponeskiej. Komedie A., zawierające wiele elementu fantastycznego, poruszają najistotniejsze problemy życia ówczesnego, mają charakter ostrej satyry politycznej i społecznej. A. występuje przede wszystkim przeciwko wojnie, atakuje (-) Kleona, rzecznika polityki wojennej, reprezentowanej m.in. przez bogatych kupców i fabrykantów broni; występuje w obronie uciskanych sprzymierzeńców Aten, w obronie chłopów i średnich warstw ludu ateńskiego, które najdotkliwiej odczuwały skutki wojny. Z 40 komedii A. zachowało się 11 (w nawiasach podane daty wystawienia): Acharnejczycy (425 p.n.e.); Rycerze (424 p.n.e.); Chmury (423 p.n.e.); Osy (422 p.n.e.); Pokój (421 p.n.e.); Ptaki (414 p.n.e.); Lizystrata (411 p.n.e.); Kobiety biorące udział w święcie Tesmoforiów (411 p.n.e.); Żaby (405 p.n.e.); Uczestniczki zebrania ludowego (392 p.n.e.); Bogactwo (388 p.n.e.). A. piętnuje pieniactwo Ateńczyków, atakując zawodowych donosicieli (Ptaki) oraz wyśmiewa nowe prądy w filozofii i poezji, krytykując m.in. Eurypidesa i Sokratesa (Żaby, Chmury).